De in Arnhem wonende Adolf Dijkstra (1962, roepnaam Dolf) is opgeleid als grafisch vormgever, sinds 1995 zzp-er en heeft altijd ‘vormgegeven’. Naast zijn zakelijke opdrachten heeft hij ook veel vrij werk gemaakt in zijn atelier in Zevenaar, in Arnhem en sinds 1 januari 2025 in Wageningen (Nude 28). Vanaf zijn 50e verlegde hij de focus meer naar de beeldende kunst. Niet zonder succes.
Meer dan 15 jaar werkte hij aan zijn thema ‘Strongholds‘. In allerlei varianten en technieken zijn die bastions zowel in 2D als 3D verschenen. Een steeds vaker terugkerend en herkenbaar beeld was de herhaling van elementen. Door dat ritme* ontstond ook rust. Uiteindelijk leidde dat via de werken van Jan Schoonhoven van de Nulbeweging naar zijn huidige werk. De Strongholds met hun diepere betekenis werd losgelaten. Het was tijd voor werk zónder betekenis maar met een duidelijke signatuur.
Zero met een beetje meer
Hij noemt het zelf 0+. Vanuit de schijnbare eenvoud ontstaan weer nieuwe inzichten. Eerst nog veel in monochroom wit met af en toe kleur naar een kleurrijker en grafischer palet. Hoe dit verder ontwikkeld zal de toekomst leren.
*Ritme is een specifieke herhaling door middel van accenten, die een zeker patroon of regelmaat vertonen. Het is een belangrijk aspect van muziek, kunst, architectuur, film, dans, poëzie, esthetiek in het algemeen, maar ook van het dagelijks leven. Ritme zorgt voor een ervaring van herkenning, rust en overzicht.
‘Het is een echte Dijkstra’, zei zijn vader altijd.
Maar wat maakt een echte Dijkstra een echte Dijkstra? Vrolijkheid! En dan vooral lachen om jezelf. Met soms een serieuze bui met diepgang. En veel eigenwijzigheid, zowel een kracht als een valkuil. Geloof in je eigen kunnen en blijven creëren tegen de klippen op.
Maar een ‘echte Dijkstra’ wordt natuurlijk gemaakt door onderstaande echte Dijkstra.
Volg hem op FB, Insta, Bluesky en Youtube (links via zijn website)
